De 'verkiezingsbon'

De nieuwe verkiezingsbon, euh staatsbon is er.

Augustus 2023 geeft de overheid een nieuwe staatsbon van 1 jaar uit.

Dat zou zijn om de (groot)banken aan te zetten de spaarrente te verhogen.

Nu komt er weer een nieuwe uitgifte met heel wat media en politieke aandacht.

Dat men banken wil aanzetten om hogere spaarrentes te geven, is positief.

Dat men particulieren wil motiveren hun spaargeld aan het werk te zetten, is positief.

Maar zelf producten promoten en - zoals in augustus - daar dan ook een fiscale incentive aangeven, vind ik niet de juiste manier. En het zorgt een beetje voor het gevoel van een verkiezingsbon...

Zorg voor meer eenvoud en beter vergelijkbare producten. Dat zal op langere termijn een beter effect hebben.

De fiscaliteit op verschillende beleggingsproducten is echt te complex.

Daardoor haken veel mensen af om hun spaargeld aan het werk te zetten. Het is te complex en dan voelen velen zich comfortabeler om hun geld gewoon op hun boekje te laten staan.

Veel te veel fiscale regeltjes. Een paar voorbeelden.

Doe je fiscaal sparen bij een bank of een verzekeringsmaatschappij, dan zit je met een andere eindbelasting.

Belasting op fictieve of werkelijke rente.

Bevrijdende taks aan het begin van je belegging of beurtaks bij de verkoop van je belegging.

Verlaagde roerende voorheffing.

Een deel van de intresten vrijgesteld van roerende voorheffing.

En ik kan zo nog eventjes doorgaan.

Wat de politiek best wel aanpakt:

• Zorg voor een stabiel een eenvoudig fiscaal landschap. In plaats van staatsbons lanceren met een (tijdelijk) lagere roerende voorheffing, zorg ervoor dat er veel minder fiscale verschillen zijn tussen diverse spaar- en beleggingsproducten. 
• Zorg voor eenvoudigere mobiliteit. Schaf de getrouwheidspremie af, zodat klanten makkelijker kunnen veranderen van bank. Banken zullen hun beleid wel aanpassen als ze teveel geld zien wegstromen naar (gelijkaardige) alternatieven bij andere banken.
• Zorg voor meer financiële geletterdheid. Jongeren en jongvolwassenen weten te weinig van financiële zaken. Zelfs op het moment dat ze de belangrijkste investering van hun leven doen, de aankoop van gezinswoning, gaan ze met weinig financiële kennis naar de bank.

Tip voor de belegger:

• Als je blijft vasthouden aan klassieke (groot)banken zal je nooit het hoogste spaar/beleggingsrendement halen. Het is niet omdat een bank u een goed woonkrediet heeft gegeven, dat ze ook de beste zijn in sparen en beleggen. Banken hebben elk hun eigen strategie en type producten. Er zit een immens verschil in de kostenstructuur van beleggingsproducten en meestal zijn de klassieke banken vrij duur. Dus eventjes rondkijken, bij de minder klassieke banken kan zo zijn voordelen hebben als je dat wil.
• Durf het gesprek aangaan over uw vermogen: successie, dromen voor later, roerend/onroerend, neem de tijd om vast te leggen wat je echt wel (eerder dan dat je een beleggersprofiel als een noodzakelijke kwaad ziet), werk met een plan. Werk dan verder op dat plan om te beslissen hoe en bij welke bank/verzekeringsmaatschappij je gaat beleggen. Mogelijks wil je spreiden over verschillen banken/verzekeringsmaatschappijen en over verschillende type producten.
• De financiële sector is vrij complex. Laat u begeleiden.
• Begrijp wie voor u zit. Elke adviseur heeft zijn verschillende mogelijkheden en mogelijks ook verplichtingen. Begrijp waarom bepaalde adviseurs u bepaalde zaken voorleggen.
• Ga niet altijd af van wat je in de pers leest. Er zijn vb veel hogere rentes te verdienen op termijnrekeningen dan degene die je in de kranten leest.